притиска
над левата дланка
остава
белег
ми
става мрак превез преку очи
ми
лази по ‘рбетот
од
темето до коренот на трупот
таму
се притајува
склопчен
клечи
со
колената прегрнати
се
кикоти
подмолно
гмечи
тлее
ко в пепел запретана жар
ме
приковува ко за студен камен и
колва
колва колва
па
летнува угоре
и
ме пернува сред чело
ко
со токмак
свиња
пред колење
паѓа
знаменцето
зјаам
во растурените
фигури
на таблата
кралот
е мртов
само
до почетокот
на
новата партија
No comments:
Post a Comment